Tι όμως ένωσε τους τοπικούς παραγωγούς και γιατί επέλεξαν την παραγωγή πράσου?

«Οι παραγωγοί μας που είναι στην πλειονότητα νέοι σε ηλικία, ασχολούνταν και ασχολούνται ακόμη  με την καλλιέργεια του καπνού, η οποία όμως απαιτεί πολλές εργατοώρες γι αυτό και εργάζονται οικογενειακά με πολλές ώρες προσωπικής εργασίας τόσο για να μειώσουν τα κόστη όσο και γιατί γίνεται όλο και πιο δύσκολη η εύρεση ξένων εργατικών χεριών. Έτσι εκδηλώθηκε η κοινή επιθυμία  να δοκιμάσουμε και κάποιες άλλες καλλιέργειες, που θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν  στην περιοχή» μας είπε ο κ. Ελευθεριάδης.

«Έναυσμα αποτέλεσε η δική μου διαμεσολάβηση με την Αμερικανική Γεωργική Σχολή καθώς χρειαζόμασταν την γνώση αλλά και τα πρωτοπόρα εκείνα «εργαλεία» και μέσα όπως αισθητήρες, κομπόστ, μικροοργανισμοί, κλπ που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε δύο βασικά προβλήματα. Τα ζιζάνια και την αύξηση της γονιμότητας των εδαφών μας. Η Σχολή με τους εξειδικευμένους γεωπόνους του Γραφείου Διαχείρισης Στρατηγικών Εργων και τους συνεργάτες της μας μύησε στην καλλιέργεια των κηπευτικών και ειδικά  του πράσου διότι είναι μια χειμερινή καλλιέργεια συμπληρωματική του καπνού . Επίσης σημαντική ήταν και η συμβολή του κ.Φωτιάδη, τοπικού επιχειρηματία και ιδιοκτήτη της χοιροτροφικής μονάδας μαύρου χοίρου με το ενδιαφέρον του για την αγορά της παραγωγής τους»

Η ομάδα μας αποτελείται απο  τρία άτομα, όλοι κάτοικοι του Τριλόφου αλλά υπάρχουν και άλλοι δύο τουλάχιστον νέοι που ενδιαφέρθηκαν να συμπεριληφθούν στην ομάδα» συμπλήρωσε ο κ. Ελευθεριάδης.